روايه انقطعت الخيوط

ما تتسمى دى لوحده 
و عندما صمتت رهف ووجدتها زينب لا تبادر باى رد فعل قالت لها بانفعال هو انتى هتفضلى قاعدة مسهمة كده كتير ياللا قومى 
رهف بامتعاض مانا عندى مذاكرة ايه اللى هيقعدنى وسطهم انا مش فاهمة 
زينب و ماله انزلى و شوفى جوزك عاوزك في ايه و اسمعيله و لو لقيتيه عاوزك بس عشان تبقى معاهم خدى حاجتك و انزلى ذاكرى تحت وسطهم مافيهاش حاجة 
لتنهض رهف على مضض لتتجه الى الاسفل و ما ان دلفت الى حجرة المكتب حتى وجدت مراد يجلس الى مكتب عمه و هو يتابع طابعة الاوراق ويقوم بالتقاط المطبوعات و تنظيمها و تالا تجلس و هى تتابع مستندا ما بيدها اما أمينة فكانت تجلس بالقرب منهما و هى تتحدث فى الهاتف الى شخص ما قائلة بعد ان أشارت لرهف بيدها كاشارة على الا تتحدث قائلة انا ما اقدرش ابت فى الكلام ده قبل ما اعرض الامر على رهف هانم و بعد كده اكيد هرد على حضرتك مع السلامة 
وبعد ان اغلقت المكالمة قامت من مجلسها و جذبت رهف الى احضانها بسعادة قائلة ببهجة الف مبروك يا رهف مبروك يا حبيبتى 
رهف بدهشة طب مش تفهمينى بس الاول ايه الحكاية 
امينة بفرحة فى بيت ازياء تركى عاوز يعمللنا خط انتاج عندهم 
تالا بانبهار وااااو تركيا مرة واحدة دى خطوة و نقلة كبيرة فعلا يا رهف مبروك
لتنظر رهف الى مراد الذى توقف عن متابعة الطابعة و نظر اليها نظرة مطولة ظنت لوهلة ان بها نظرة فخر و لكن سرعان ما انتبهت مرة اخرى على صوت تالا و هى تقول بمرح ده يا ترى بقى وشى عليكى و اللا وش مراد عشان حددتم معاد جوازكم
لتلتفت مرة اخرى لمراد حين قال و هو ينهض من مجلسه مش مهم وش مين المهم اننا لازم نحتفل بنجاحها ده الف مبروك يا رهف 
رهف الله يبارك فيكم ثم التفتت لامينة و قالت بامتنان الحقيقة امينة هى اللى تستحق التهنئة دى لانى من غيرها ماكنتش قدرت احقق حاجة من اللى وصلتله ده 
تالا بنبرة لا تخلو من سخرية تحاول إخفائها ااه طبعا مانتو متربيين سوا بس ياترى بقى هنحتفل بيها ازاى يا مراد احنا كمان لازم نكلم مدكور و نبلغه اكيد هيبقى فخور بيها جدا 
كانت تلك المرة الاولى التى تذكر فيها اسم مدكور دون القاب امام رهف و مراد اللذان نظرا اليها بدهشة فهمتها تالا على الفور لتقول و هى تتصنع المرح ماهو يعنى اكيد مش هفضل اقول مدكور بيه واحنا خلاص هنتخطب و نتجوز احنا كمان 
ثم اقتربت من رهف و قالت بود مزيف رهف انا عارفة ان الحكاية مش بسيطة بالنسبة لك عشان خاطر مامتك الله يرحمها بس ياريت تفكرى فى باباكى كمان باباكى محتاج حد جنبه يحبه و يونسه و خصوصا ان انتى كمان هتنشغلى بجوازك و مدكور لو لف الدنيا كلها مش هيلاقى حد يحبه زيى فعاوزاكى تاخدى الامور ببساطة اكتر من كده ثم اكملت بمكر انا لولا انى بحب مدكور و متعلقة بيه من زمان كان زمانى سمعت كلام دادى اللى كان عاوز يجوزنى لمراد اللى طول معرفتى بيه و انا بعتبره اخويا مش اكتر 
لتذهب رهف بعينيها الى مراد الذى ترتسم علامات الانزعاج على وجهه و لكنها عادت بعينيها لتالا و قالت شايفاكى بتتكلمى اكن رغبة باباكى متبادلة بينه و بين مراد 
لتجلس تالا مرة مكانها اخرى و هى تقول جواز الاعمال يا رهف مافيهوش الكلام ده الكلام ده بيبقى مصالح مشتركة مش اكتر دادى طول عمره قلقان عليا و عشان كده عاوز يتطمن عليا مع حد يكون ثقة و محترم و من مستوانا او قريب مننا على الاقل و عشان كده اختار مراد حتى اما اعترضت بعد كتب كتابك انتى و مراد قاللى ان مدكور مش هيمانع ابدا لا هو و لا مراد انهم يكرروا اللى حصل تانى معايا لان المصلحة متبادلة 
لكن الحقيقة انتى كنتى صعبانة عليا ليه يبقى ليكى ضرة و انتى فى السن ده و كمان كنت حبيت مدكور و اتعلقت بيه يبقى ليه اتجوز مراد فى الوقت اللى انا فيه بحب عمه
ليقول مراد و هو يلتقط بعض الاوراق من امامه و يناولها لتالا يمكن كلامك فيه جزء من الحقيقة يا تالا لكن مش الحقيقة كلها
تالا و ايه بقى باقى الحقيقة يا ترى
مراد اولا جوازى انا و رهف ماهواش جواز مصلحة 
تالا بمرح انت عاوز تفهمنى انه جواز حب ماعتقدش انك تعرف تحب يا مراد 
مراد بعدم اهتمام اعتقد ان اللى يهمك تعرفيه ان جوازنا مش جواز مصلحة 
تالا طب و ثانيا
ليقترب مراد من رهف حتى اصبح بجوارها و قال ثانيا مهما كانت المصالح المتبادلة بين مجموعتنا و مجموعتكم لا انا و لا عمى كنا هنوافق ابدا