روايه للكاتبه حنان عبد العزيز
انت في الصفحة 21 من 21 صفحات
اتنين اصلا
نظرت له نسمه بفرحه من كلامه أمام زهره
عدى بابتسامه شكرا على العزومه يا مازن ربنا يكملكم على خير
نزل عدى وزهره ووقفوا بعيدا وهو يبتسم الى زهره بحنان وحب مبسوطه يا زهره
ابتسمت بفرحه حاسه ان كل حاجه مظبوطه اوى يا عدى فرحانه اوى كنت خاېفه من رد فعل مازن بس نسمه عرفت ټخطف قلبه ربنا يكملهم على خير يارب
ابتسمت له بحب وهى تدعى الله أن يتم وصول مولودها على خير
نظر مازن الى نسمه الصامته بصدممه نسمه انتى كويسه يا حبيبتى
اومات راسها بدموع وفرحه أنا بحبك اوى يا مازن
بحب وانا بمت فيكى يا قلب وروح مازن
سلوى بضيق حازم
نظر لها بحب قلب حازم
عقدت حاجبيها بغيظ متسبتنيش انتى كروتنى معملتيش فرح كبير ذى دا لييه
ضړبته فى كتفه بغيظ بتتريق عليا يا حازم طب طلقتى
يديها اقعدى يا سلوى ربنا يهديكى يا حبيبتى
جلست ونظرت له بضيق سرعان ما تحول لحب وهى تتأمل وجهه بس انت قمر اوى يا حازم كده لييه
نظر لها بحب علشان انتى قمر ربنا يديمك ليا انتى وجنانك يا حبيبتى .
كانت تلك الصغيره تقف مع ذالك الصغير صاحب العيون الخضراء مثل والدته زهره وهو يقول لها بطفوله انتى خلاص بقيتى زهرتى
نظرت له الطفله بزمجره زهرتى!لسه بدرى علشان تقول انى زهرتك
حاجبه باعتراض انتى مش عايزه تكونى زهرتى
رفعت شعرها الكيرلى مثل والدتها سلوى بدلال أنا مش ملك حد انا زهره بريه
نظر لها بغيظ ومشى من أمامها ماشى خليكى فى البريه بقا لحد ما تأكلك الضبااع..
النهايه
