رواية معاناة أنثي (كاملة جميع الفصول) بقلم أملي كاتبة

قالتها نور بتوتر صاحبة ١٥ عام 
فريدة مامتها: ايه الهب'ل اللى بتقوليه ده وبعدين انتى ايش عرفك بالكلام ده ي هانم 
نور ببكاء: والله زى ما بقولك كده يا ماما 
جنى صاحبتى جايلها عريس ومامتها جاتلها بعد الدرس وخدتها تعمل كشف عذ'رية تتطمن عليها وجنى قالتلى تعالى معايا واكشفى اطمنى على نفسك بردو وانا هدفعلك الفلوس وفضلت تتحايل عليا لحد ما وفقت 

وبعدين لما هى كشفت طلعت عذ'راء ولما دخلت عند الدكتورة وكشفت عليا قالتلى انك للأسف مش انسة وانا قولتلها انى مش متجوزة ازاى دا حصل ي دكتورة قالتلى مش عارفة بقى يمكن حالة اغت'صاب وانا قولت لجنى صاحبتى ومامتها لما شافونى بعيط.
كل ده وفريدة بتعيط والصد@مة مش مخلياها عارفة تتكلم 
فريدة بصد@مة: ازاى ازاى بس نور القطة المغمضة اللى عمرها ما عملت حاجة غلط اللى بتتكسف من خيالها يحصل كده ازاى انا هتجنن 
نور ببكاء  : وانا زيك والله يا ماما 
فريدة بدموع: حاولى يا حبيبتى تفتكرى اى حاجة اى حد اتعر'ضلك قبل كده قولى متخافيش انا سمعاكى 
نور بتذكر وهى بتحاول تفتكر اى حاجة 
نور بتردد: هو حصل حاجة كده من وانا صغيرة بس مش عارفة اقولها ولا لا ومش متأكده منها 
فريدة بسرعة: قولى قولى يا نور يمكن حاجة تفدنا 

☆فلاش بااك

وانا عندى ٨ سنين لما بابا كان مسافر وبعتلك دعوة انك تروحى تقعدى هناك شهر ساعتها انتى قولتيلى تيجى معايا ولا تقعدى عند عمتك

انا عشان بحب عمتى جدا جدا يعنى فقولت مش مشكلة يامامى انا هروح اقعد عند عمتو عشان متقلش عليكى

بعدها خالد ابن عمتى كان عنده ١٦ سنة فى الوقت ده كان بيحت'ك بيا كتير بس انا كنت ساعتها طفلة مش فاهمة حاجة وقولت عادى يعنى